publicerad: 2015
kammaråklagare
kammar|å·klag·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑åklagarna kammare 1 åklagare
| Singular | |
|---|---|
| en kammaråklagare | obestämd form |
| en kammaråklagares | obestämd form genitiv |
| kammaråklagaren | bestämd form |
| kammaråklagarens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kammaråklagare | obestämd form |
| kammaråklagares | obestämd form genitiv |
| kammaråklagarna | bestämd form |
| kammaråklagarnas | bestämd form genitiv |


