publicerad: 2015
kollektivförsäkring
kol·lekt·iv|för·säkr·ing
substantiv
~en ~ar kollektiv 1 försäkring 1
| Singular | |
|---|---|
| en kollektivförsäkring | obestämd form |
| en kollektivförsäkrings | obestämd form genitiv |
| kollektivförsäkringen | bestämd form |
| kollektivförsäkringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kollektivförsäkringar | obestämd form |
| kollektivförsäkringars | obestämd form genitiv |
| kollektivförsäkringarna | bestämd form |
| kollektivförsäkringarnas | bestämd form genitiv |


