publicerad: 2015
kollektivisering
kol·lekt·iv·is·er·ing
substantiv
~en ~ar kollektivisera
| Singular | |
|---|---|
| en kollektivisering | obestämd form |
| en kollektiviserings | obestämd form genitiv |
| kollektiviseringen | bestämd form |
| kollektiviseringens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kollektiviseringar | obestämd form |
| kollektiviseringars | obestämd form genitiv |
| kollektiviseringarna | bestämd form |
| kollektiviseringarnas | bestämd form genitiv |


