publicerad: 2015
kompanjonskap
komp·anj·on·skap
substantiv
~et • ingå kompanjonskap med ngn
| Singular | |
|---|---|
| ett kompanjonskap | obestämd form |
| ett kompanjonskaps | obestämd form genitiv |
| kompanjonskapet | bestämd form |
| kompanjonskapets | bestämd form genitiv |


