publicerad: 2015
koordinator
ko·ord·in·at·or
[‑a`t‑]
substantiv
~n ~er [‑o´r‑] • samordnare, projektledare
| Singular | |
|---|---|
| en koordinator | obestämd form |
| en koordinators | obestämd form genitiv |
| koordinatorn | bestämd form |
| koordinatorns | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| koordinatorer | obestämd form |
| koordinatorers | obestämd form genitiv |
| koordinatorerna | bestämd form |
| koordinatorernas | bestämd form genitiv |


