publicerad: 2015
kröningsmantel
krön·ings|mantel
substantiv
~n ‑mantlar kröning mantel 1
| Singular | |
|---|---|
| en kröningsmantel | obestämd form |
| en kröningsmantels | obestämd form genitiv |
| kröningsmanteln | bestämd form |
| kröningsmantelns | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| kröningsmantlar | obestämd form |
| kröningsmantlars | obestämd form genitiv |
| kröningsmantlarna | bestämd form |
| kröningsmantlarnas | bestämd form genitiv |


