publicerad: 2015
landsättning
land|sätt·ning
substantiv
~en ~ar landsätta
| Singular | |
|---|---|
| en landsättning | obestämd form |
| en landsättnings | obestämd form genitiv |
| landsättningen | bestämd form |
| landsättningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| landsättningar | obestämd form |
| landsättningars | obestämd form genitiv |
| landsättningarna | bestämd form |
| landsättningarnas | bestämd form genitiv |


