publicerad: 2015
magnificens
magni·fic·ens
[‑en´s]
substantiv
~en • pompöst uppträdande
| Singular | |
|---|---|
| en magnificens | obestämd form |
| en magnificens | obestämd form genitiv |
| magnificensen | bestämd form |
| magnificensens | bestämd form genitiv |


