publicerad: 2015
pannrum
pann|rum
substantiv
~met; pl. ~, best. pl. ~men • till panna 2 1rum 1
Singular | |
---|---|
ett pannrum | obestämd form |
ett pannrums | obestämd form genitiv |
pannrummet | bestämd form |
pannrummets | bestämd form genitiv |
Plural | |
pannrum | obestämd form |
pannrums | obestämd form genitiv |
pannrummen | bestämd form |
pannrummens | bestämd form genitiv |