publicerad: 2015
plankgång
plank|gång
substantiv
~en ~ar 1plank 1gång 1
| Singular | |
|---|---|
| en plankgång | obestämd form |
| en plankgångs | obestämd form genitiv |
| plankgången | bestämd form |
| plankgångens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| plankgångar | obestämd form |
| plankgångars | obestämd form genitiv |
| plankgångarna | bestämd form |
| plankgångarnas | bestämd form genitiv |


