publicerad: 2015
polisstat
pol·is|stat
substantiv
~en ~er • stat där polisen inte är underkastad demokratisk kontroll
| Singular | |
|---|---|
| en polisstat | obestämd form |
| en polisstats | obestämd form genitiv |
| polisstaten | bestämd form |
| polisstatens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| polisstater | obestämd form |
| polisstaters | obestämd form genitiv |
| polisstaterna | bestämd form |
| polisstaternas | bestämd form genitiv |


