publicerad: 2015
självironi
själv|ir·oni
substantiv
~n ~er själv ironi
| Singular | |
|---|---|
| en självironi | obestämd form |
| en självironis | obestämd form genitiv |
| självironin | bestämd form |
| självironins | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| självironier | obestämd form |
| självironiers | obestämd form genitiv |
| självironierna | bestämd form |
| självironiernas | bestämd form genitiv |


