publicerad: 2015
statusstege
stat·us|stege
substantiv
~n ‑stegar • bildl.
| Singular | |
|---|---|
| en statusstege | obestämd form |
| en statussteges | obestämd form genitiv |
| statusstegen | bestämd form |
| statusstegens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| statusstegar | obestämd form |
| statusstegars | obestämd form genitiv |
| statusstegarna | bestämd form |
| statusstegarnas | bestämd form genitiv |


