publicerad: 2015
triumfera
triumf·era
verb
~de ~t • segra; jubla efter att ha vunnit framgång
| Finita former | |
|---|---|
| triumferar | presens aktiv |
| triumferas | presens passiv |
| triumferade | preteritum aktiv |
| triumferades | preteritum passiv |
| triumfera | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att triumfera | infinitiv aktiv |
| att triumferas | infinitiv passiv |
| har/hade triumferat | supinum aktiv |
| har/hade triumferats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| triumferande | |
| Perfekt particip | |
| en triumferad + substantiv | |
| ett triumferat + substantiv | |
| den/det/de triumferade + substantiv | |


