publicerad: 2015
trosurkund
tros|ur·kund
substantiv
~en ~er 1tro 1 urkund
Singular | |
---|---|
en trosurkund | obestämd form |
en trosurkunds | obestämd form genitiv |
trosurkunden | bestämd form |
trosurkundens | bestämd form genitiv |
Plural | |
trosurkunder | obestämd form |
trosurkunders | obestämd form genitiv |
trosurkunderna | bestämd form |
trosurkundernas | bestämd form genitiv |