publicerad: 2015
upplösningsprocess
upp·lös·nings|pro·cess
substantiv
~en ~er • till upplösning 2,4 process 1
| Singular | |
|---|---|
| en upplösningsprocess | obestämd form |
| en upplösningsprocess | obestämd form genitiv |
| upplösningsprocessen | bestämd form |
| upplösningsprocessens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| upplösningsprocesser | obestämd form |
| upplösningsprocessers | obestämd form genitiv |
| upplösningsprocesserna | bestämd form |
| upplösningsprocessernas | bestämd form genitiv |


