publicerad: 2015
uppmaning
upp|man·ing
substantiv
~en ~ar uppmana
| Singular | |
|---|---|
| en uppmaning | obestämd form |
| en uppmanings | obestämd form genitiv |
| uppmaningen | bestämd form |
| uppmaningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| uppmaningar | obestämd form |
| uppmaningars | obestämd form genitiv |
| uppmaningarna | bestämd form |
| uppmaningarnas | bestämd form genitiv |


