publicerad: 2015
utbrista
ut|brista
verb
‑brast, ‑brustit, pres. ‑brister 1 plötsligt och känslomässigt yttra2 utbrista el. brista ut i skratt
| Finita former | |
|---|---|
| utbrister | presens aktiv |
| utbrast | preteritum aktiv |
| utbrist | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att utbrista | infinitiv aktiv |
| har/hade utbrustit | supinum aktiv |
| Presens particip | |
| utbristande | |
| Perfekt particip | |
| en utbrusten + substantiv | |
| ett utbrustet + substantiv | |
| den/det/de utbrustna + substantiv | |


