publicerad: 2015
utläggning
ut|lägg·ning
substantiv
~en ~ar 1 till utlägga2 utplacering
| Singular | |
|---|---|
| en utläggning | obestämd form |
| en utläggnings | obestämd form genitiv |
| utläggningen | bestämd form |
| utläggningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| utläggningar | obestämd form |
| utläggningars | obestämd form genitiv |
| utläggningarna | bestämd form |
| utläggningarnas | bestämd form genitiv |


