publicerad: 2015
väjningsplikt
väj·nings|plikt
substantiv
~en ~er • i trafiken
| Singular | |
|---|---|
| en väjningsplikt | obestämd form |
| en väjningsplikts | obestämd form genitiv |
| väjningsplikten | bestämd form |
| väjningspliktens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| väjningsplikter | obestämd form |
| väjningsplikters | obestämd form genitiv |
| väjningsplikterna | bestämd form |
| väjningsplikternas | bestämd form genitiv |


