publicerad: 2015
vanehandling
vane|handl·ing
substantiv
~en ~ar vana 1 handling 1
| Singular | |
|---|---|
| en vanehandling | obestämd form |
| en vanehandlings | obestämd form genitiv |
| vanehandlingen | bestämd form |
| vanehandlingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| vanehandlingar | obestämd form |
| vanehandlingars | obestämd form genitiv |
| vanehandlingarna | bestämd form |
| vanehandlingarnas | bestämd form genitiv |


