publicerad: 2015
bönehus
böne|hus
el. bön|hus
substantiv
~et; pl. ~ bön 2 hus 1
| Singular | |
|---|---|
| ett bönehus (ett bönhus) | obestämd form |
| ett bönehus (ett bönhus) | obestämd form genitiv |
| bönehuset (bönhuset) | bestämd form |
| bönehusets (bönhusets) | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| bönehus (bönhus) | obestämd form |
| bönehus (bönhus) | obestämd form genitiv |
| bönehusen (bönhusen) | bestämd form |
| bönehusens (bönhusens) | bestämd form genitiv |


