publicerad: 2015
fältmarskalk
fält|mar·skalk
substantiv
~en ~ar fält 2 marskalk 1
| Singular | |
|---|---|
| en fältmarskalk | obestämd form |
| en fältmarskalks | obestämd form genitiv |
| fältmarskalken | bestämd form |
| fältmarskalkens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| fältmarskalkar | obestämd form |
| fältmarskalkars | obestämd form genitiv |
| fältmarskalkarna | bestämd form |
| fältmarskalkarnas | bestämd form genitiv |


