publicerad: 2015
grymta
grymta
verb
~de ~t 1 grisen grymtar2 ⟨vard.⟩ muttra, klaga: folk grymtar över de höga skatterna
| Finita former | |
|---|---|
| grymtar | presens aktiv |
| grymtas | presens passiv |
| grymtade | preteritum aktiv |
| grymtades | preteritum passiv |
| grymta | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att grymta | infinitiv aktiv |
| att grymtas | infinitiv passiv |
| har/hade grymtat | supinum aktiv |
| har/hade grymtats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| grymtande | |


