publicerad: 2015
hyschning
hysch·ning
el. hyssj·ning
substantiv
~en ~ar hyscha
| Singular | |
|---|---|
| en hyschning (en hyssjning) | obestämd form |
| en hyschnings (en hyssjnings) | obestämd form genitiv |
| hyschningen (hyssjningen) | bestämd form |
| hyschningens (hyssjningens) | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| hyschningar (hyssjningar) | obestämd form |
| hyschningars (hyssjningars) | obestämd form genitiv |
| hyschningarna (hyssjningarna) | bestämd form |
| hyschningarnas (hyssjningarnas) | bestämd form genitiv |


