publicerad: 2015
identifikation
id·enti·fik·at·ion
substantiv
~en ~er • till identifiera
| Singular | |
|---|---|
| en identifikation | obestämd form |
| en identifikations | obestämd form genitiv |
| identifikationen | bestämd form |
| identifikationens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| identifikationer | obestämd form |
| identifikationers | obestämd form genitiv |
| identifikationerna | bestämd form |
| identifikationernas | bestämd form genitiv |


