publicerad: 2015
könsköpare
köns|köp·are
substantiv
~n; pl. ~, best. pl. ‑köparna könsköp
| Singular | |
|---|---|
| en könsköpare | obestämd form |
| en könsköpares | obestämd form genitiv |
| könsköparen | bestämd form |
| könsköparens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| könsköpare | obestämd form |
| könsköpares | obestämd form genitiv |
| könsköparna | bestämd form |
| könsköparnas | bestämd form genitiv |


