publicerad: 2015
ronda
ronda
[rån`da]
substantiv
~n rondor • omgång i golf; runda, rundvandring
| Singular | |
|---|---|
| en ronda | obestämd form |
| en rondas | obestämd form genitiv |
| rondan | bestämd form |
| rondans | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| rondor | obestämd form |
| rondors | obestämd form genitiv |
| rondorna | bestämd form |
| rondornas | bestämd form genitiv |


