publicerad: 2015
sprattla
sprattla
verb
~de ~t • till sprattel
| Finita former | |
|---|---|
| sprattlar | presens aktiv |
| sprattlas | presens passiv |
| sprattlade | preteritum aktiv |
| sprattlades | preteritum passiv |
| sprattla | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att sprattla | infinitiv aktiv |
| att sprattlas | infinitiv passiv |
| har/hade sprattlat | supinum aktiv |
| har/hade sprattlats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| sprattlande | |


