publicerad: 2015
urborrning
ur|borr·ning
substantiv
~en ~ar 1ur borrning
Singular | |
---|---|
en urborrning | obestämd form |
en urborrnings | obestämd form genitiv |
urborrningen | bestämd form |
urborrningens | bestämd form genitiv |
Plural | |
urborrningar | obestämd form |
urborrningars | obestämd form genitiv |
urborrningarna | bestämd form |
urborrningarnas | bestämd form genitiv |