publicerad: 2015
urbygd
ur|bygd
substantiv
~en ~er • till ur- 1 bygd
| Singular | |
|---|---|
| en urbygd | obestämd form |
| en urbygds | obestämd form genitiv |
| urbygden | bestämd form |
| urbygdens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| urbygder | obestämd form |
| urbygders | obestämd form genitiv |
| urbygderna | bestämd form |
| urbygdernas | bestämd form genitiv |


