SAOB
Svenska Akademiens ordbok
publicerad: 1938  
KRÄLTA, v.
Etymologi
[jfr sv. dial. krällta; kontaminationsbildning av å ena sidan KÄLTA, å andra sidan KRITTLA, v.1 (KRETLA), KRÄKLA, v., KRÄPPLA, v., l. dyl.]
(†) kälta, gnata, smågräla; äv. i uttr. krälta på ngn. Wallenberg (SVS) 1: 9 (c. 1765). Livin Kyrk. 44 (1781).
Spoiler title
Spoiler content