publicerad: 2015
absolutism
ab·sol·ut·ism
[‑is´m]
substantiv
~en 1 helnykterhet2 envälde
| Singular | |
|---|---|
| en absolutism | obestämd form |
| en absolutisms | obestämd form genitiv |
| absolutismen | bestämd form |
| absolutismens | bestämd form genitiv |


