publicerad: 2015
artikulationsförmåga
art·ikul·at·ions|för·måga
substantiv
~n artikulation förmåga 1
Singular | |
---|---|
en artikulationsförmåga | obestämd form |
en artikulationsförmågas | obestämd form genitiv |
artikulationsförmågan | bestämd form |
artikulationsförmågans | bestämd form genitiv |