publicerad: 2015
balanssinne
bal·ans|sinne
substantiv
~t • till sinne 2,3 balans 1
| Singular | |
|---|---|
| ett balanssinne | obestämd form |
| ett balanssinnes | obestämd form genitiv |
| balanssinnet | bestämd form |
| balanssinnets | bestämd form genitiv |


