publicerad: 2015
balanssinne
bal·ans|sinne
substantiv
~t • till sinne 2,3 balans 1
Singular | |
---|---|
ett balanssinne | obestämd form |
ett balanssinnes | obestämd form genitiv |
balanssinnet | bestämd form |
balanssinnets | bestämd form genitiv |