publicerad: 2015
befälsordning
be·fäls|ordn·ing
substantiv
~en ~ar • till ordning 4 befäl 1
| Singular | |
|---|---|
| en befälsordning | obestämd form |
| en befälsordnings | obestämd form genitiv |
| befälsordningen | bestämd form |
| befälsordningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| befälsordningar | obestämd form |
| befälsordningars | obestämd form genitiv |
| befälsordningarna | bestämd form |
| befälsordningarnas | bestämd form genitiv |


