publicerad: 2015
benbildning
ben|bild·ning
substantiv
~en ~ar ben 1 bildning 1
| Singular | |
|---|---|
| en benbildning | obestämd form |
| en benbildnings | obestämd form genitiv |
| benbildningen | bestämd form |
| benbildningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| benbildningar | obestämd form |
| benbildningars | obestämd form genitiv |
| benbildningarna | bestämd form |
| benbildningarnas | bestämd form genitiv |


