publicerad: 2015
benling
ben·ling
substantiv
~en ~ar • skinn från djurs ben
| Singular | |
|---|---|
| en benling | obestämd form |
| en benlings | obestämd form genitiv |
| benlingen | bestämd form |
| benlingens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| benlingar | obestämd form |
| benlingars | obestämd form genitiv |
| benlingarna | bestämd form |
| benlingarnas | bestämd form genitiv |


