publicerad: 2015
besättning
be·sätt·ning
substantiv
~en ~ar 1 manskap på fartyg el. flygplan; äv. allmännare2 uppsättning kreatur på lantgård e.d.
| Singular | |
|---|---|
| en besättning | obestämd form |
| en besättnings | obestämd form genitiv |
| besättningen | bestämd form |
| besättningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| besättningar | obestämd form |
| besättningars | obestämd form genitiv |
| besättningarna | bestämd form |
| besättningarnas | bestämd form genitiv |


