publicerad: 2015
betunga
be·tunga
verb
~de ~t • vara ansträngande för, trötta
| Finita former | |
|---|---|
| betungar | presens aktiv |
| betungas | presens passiv |
| betungade | preteritum aktiv |
| betungades | preteritum passiv |
| betunga | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att betunga | infinitiv aktiv |
| att betungas | infinitiv passiv |
| har/hade betungat | supinum aktiv |
| har/hade betungats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| betungande | |
| Perfekt particip | |
| en betungad + substantiv | |
| ett betungat + substantiv | |
| den/det/de betungade + substantiv | |


