publicerad: 2015
borgruin
borg|ru·in
substantiv
~en ~er borg ruin 1
| Singular | |
|---|---|
| en borgruin | obestämd form |
| en borgruins | obestämd form genitiv |
| borgruinen | bestämd form |
| borgruinens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| borgruiner | obestämd form |
| borgruiners | obestämd form genitiv |
| borgruinerna | bestämd form |
| borgruinernas | bestämd form genitiv |


