publicerad: 2015
brakteat
brakte·at
[‑a´t]
substantiv
~en ~er • forntida tunt mynt el. hängsmycke med prägling på ena sidan
| Singular | |
|---|---|
| en brakteat | obestämd form |
| en brakteats | obestämd form genitiv |
| brakteaten | bestämd form |
| brakteatens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| brakteater | obestämd form |
| brakteaters | obestämd form genitiv |
| brakteaterna | bestämd form |
| brakteaternas | bestämd form genitiv |


