publicerad: 2015
brunkolsbrytning
brun·kols|bryt·ning
substantiv
~en • till brytning 3 brunkol
| Singular | |
|---|---|
| en brunkolsbrytning | obestämd form |
| en brunkolsbrytnings | obestämd form genitiv |
| brunkolsbrytningen | bestämd form |
| brunkolsbrytningens | bestämd form genitiv |


