publicerad: 2015
disambiguera
dis·ambigu·era
verb
~de ~t • ⟨språkv.⟩ göra ngt flertydigt entydigt
| Finita former | |
|---|---|
| disambiguerar | presens aktiv |
| disambigueras | presens passiv |
| disambiguerade | preteritum aktiv |
| disambiguerades | preteritum passiv |
| disambiguera | imperativ aktiv |
| Infinita former | |
| att disambiguera | infinitiv aktiv |
| att disambigueras | infinitiv passiv |
| har/hade disambiguerat | supinum aktiv |
| har/hade disambiguerats | supinum passiv |
| Presens particip | |
| disambiguerande | |
| Perfekt particip | |
| en disambiguerad + substantiv | |
| ett disambiguerat + substantiv | |
| den/det/de disambiguerade + substantiv | |


