publicerad: 2015
disciplinmål
discipl·in|mål
substantiv
~et; pl. ~ • ⟨mil.⟩ till mål 4 disciplin 1
| Singular | |
|---|---|
| ett disciplinmål | obestämd form |
| ett disciplinmåls | obestämd form genitiv |
| disciplinmålet | bestämd form |
| disciplinmålets | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| disciplinmål | obestämd form |
| disciplinmåls | obestämd form genitiv |
| disciplinmålen | bestämd form |
| disciplinmålens | bestämd form genitiv |


