publicerad: 2015
disciplinpåföljd
discipl·in|på·följd
substantiv
~en ~er disciplin 1 påföljd
| Singular | |
|---|---|
| en disciplinpåföljd | obestämd form |
| en disciplinpåföljds | obestämd form genitiv |
| disciplinpåföljden | bestämd form |
| disciplinpåföljdens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| disciplinpåföljder | obestämd form |
| disciplinpåföljders | obestämd form genitiv |
| disciplinpåföljderna | bestämd form |
| disciplinpåföljdernas | bestämd form genitiv |


