publicerad: 2015
fasthållning
fast|håll·ning
substantiv
~en ~ar • särsk. i ishockey; till hållning 3
| Singular | |
|---|---|
| en fasthållning | obestämd form |
| en fasthållnings | obestämd form genitiv |
| fasthållningen | bestämd form |
| fasthållningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| fasthållningar | obestämd form |
| fasthållningars | obestämd form genitiv |
| fasthållningarna | bestämd form |
| fasthållningarnas | bestämd form genitiv |


