publicerad: 2015
finalförlust
fin·al|för·lust
substantiv
~en ~er • till förlust 2 final 1
| Singular | |
|---|---|
| en finalförlust | obestämd form |
| en finalförlusts | obestämd form genitiv |
| finalförlusten | bestämd form |
| finalförlustens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| finalförluster | obestämd form |
| finalförlusters | obestämd form genitiv |
| finalförlusterna | bestämd form |
| finalförlusternas | bestämd form genitiv |


