publicerad: 2015
finmekaniker
fin|mek·an·ik·er
substantiv
~n; pl. ~ fin 2 mekaniker
| Singular | |
|---|---|
| en finmekaniker | obestämd form |
| en finmekanikers | obestämd form genitiv |
| finmekanikern | bestämd form |
| finmekanikerns | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| finmekaniker | obestämd form |
| finmekanikers | obestämd form genitiv |
| finmekanikerna | bestämd form |
| finmekanikernas | bestämd form genitiv |


