publicerad: 2015
frustning
frust·ning
substantiv
~en ~ar frusta
| Singular | |
|---|---|
| en frustning | obestämd form |
| en frustnings | obestämd form genitiv |
| frustningen | bestämd form |
| frustningens | bestämd form genitiv |
| Plural | |
| frustningar | obestämd form |
| frustningars | obestämd form genitiv |
| frustningarna | bestämd form |
| frustningarnas | bestämd form genitiv |


